از آنجا که لوبیا قرمز یک محصول با ارزش اقتصادی است و در رژیم غذایی جامعه نقش مهمی را ایفاء مینماید و از طرفی، به دلیل حساسیت زیاد این گیاه به شوری و کاهش شدید رشد این گیاه در حضور شوری لذا تحقیقی با هدف بررسی ورمی کمپوست در شرایط تنش شوری بر خصوصیات رشد رویشی لوبیا انجام شده است.

  به منظور بررسی تأثیر ورمی کمپوست در بهبود اثرات منفی ناشی از تنش شوری بر خصوصیات مورفولوژیکی گیاه لوبیا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. 

  لوبیا قرمز رقم درخشان نسبت به سایر ارقام معمول دارای عملکرد بالا ( 2700 کیلوگرم در هکتار) و مقاوم به ویروس موزائیک معمولی لوبیا میباشد. این گیاه با ارتفاع 60 سانتیمتر، دارای تیپ رونده و بسیار زودرس است تیمارهای لازم از طریق مخلوط نسبتهای حجمی ورمی کمپوست وماسه تهیه شدند. بذر های لوبیا به مدت24 ساعت در آب خیسانده شده و سپس در چهار قسمت از گلدانهاکشت شدند و بر حسب ظرفیت زراعی آبیاری شدند. گلدان ها به مدت دو هفته تا سبز شدن با آب معمولی آبیاری شدند. سپس گیاهچه ها تنک و در هر گلدان دو گیاهچه باقی ماند. پس از این زمان، گلدانها مطابق تیمارهای آزمایشی (سطوح مختلف شوری)آبیاری شدند. به منظور ثابت نگه داشتن مقدار شوری در گلدانها،هدایت الکتریکی زه آب گلدانها اندازه گیری و مرتباً کنترل میشد.پس از سپری شدن 28 روز از زمان کاشت، گلدانها برداشت و پسازآن، بخش هوایی و ریشه گیاه از بذر تفکیک شدند. سپس صفات مورفولوژیکی گیاه شامل ارتفاع به وسیله خط کش اندازه گیری شدند،سطح برگها به وسیله دستگاه اندازه گیری سطح برگ، اندازه گیری شدند و صفات مربوط به ریشه مانند طول، سطح و قطر ریشه پس ازرنگ آمیزی با پرمنگنات منیزیوم و خارج کردن آب سطح ریشه، به وسیله دستگاه اندازه گیری ریشهاندازه گیری شدند. 

 به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که در محیطهای بدون تنش، صفات رویشی گیاه مانند ارتفاع و سطح برگ در حضور نسبت های ورمی کمپوست افزایش می یابد. در سطوح پائین شوری ( 30تمام نسبتهای ورمی کمپوست توانست رشد ،(NaCl میلی مول رویشی لوبیا را بهبود بخشد، ولی در سطوح بالاتر شوری، نسبت بالای ورمی کمپوست (نسبت حجمی 75 درصد) اثرات نامطلوب شوری راکاهش داد.

 در این رابطه احتمالاً به دلیل وجود میکروارگانیسمها از جمله میکوریزا و نقش این میکروارگانیسم در افزایش هدایت هیدرولیکی آب در ریشه های گیاه، افزایش سطح جذب و نقاط ورودی آب و عناصر معدنی، راندمان جذب آب توسط ریشه های گیاه افزایش یافته است.

بدیهی است که در این شرایط به دلیل جذب بیشتر و کارآمدتر آب و عناصر معدنی مورد نیاز، تحمل به شوری گیاه بهبود می یابد.

بررسیها مؤید این مطلب است که در محیطهای شور عناصری مانند کلسیم و منیزیوم جایگزین سدیم در کمپلکسهایپیچیده شده و در نهایت جذب سدیم کاهش مییابدبنابراین در غلظتهای بالای ورمی کمپوست وجود . عناصر معدنی بسیار فراوان در محیط کشت گیاه، میتواند اثرات نامطلوب شوری را کاهش دهد.

برای اطلاعات کامل تر پیشنهاد میکنم متن کامل مقاله را از نشریه بوم شناسی با مراجعه به سایت www.profdoc.um.ac.ir مطالعه کنید.