در یک کرم خاکی مونث و یا مذکر به تنهایی اندام های تولید مثل وجود دارد. بنابراین یک کرم خاکی موجودی دوجنسی ، نرماده است.
اگرچه، برای جفت گیری موفق وجود دو کرم خاکی لازم است. در طی عمل جفت گیری، کرم های خاکی از طریق سطح شکمی و انتهای سرهایشان، به گونه ای به هم می چسبند که سرهایشان در جهت مخالف یکدیگر قرار گیرد و سپس، اسپرم از مخرج های کرم خاکی مذکر به اسپرم دان کرم خاکی دیگر منتقل می شود.
هرچند، معمولا خودباروری در کرم های خاکی رخ نمی دهد، لذا اغلب، باروری به صورت تخم گذاری است. تخم ایجاد شده چیزی جز کوکون نیست.

معرفی کرم خاکی

کرم های خاکی از اجزای بسیار مهم در پایداری حاصلخیزی خاک و چرخه عناصر غذایی به شمار می آیند. همچنین، نقش موثری در مدیریت خاک و بازیافت زباله های آلی دارند.

کرم های خاکی در اصل موجودات آبزی بوده اند و تصور می رود که این موجودات در حدود 570 میلیون سال پیش تکامل یافته و در محیط های خاکزی ادامه حیات داده اند.
کرم های خاکی به منزله ی روده ی خاک اند. هر چند کرم های خاکی چرخه قابل بازگشت انرژی هستند، ولی رشد گیاهان در حضور کرم های خاکی بهتر از زمانی است که خاک فاقد کرم های خاکی باشد. کرم های خاکی نقشی حیاتی در تجزیه پسماندهای گیاهی و جانوری، همچنین تهویه و حاصلخیزی خاک دارند.

اجزای بدن کرم خاکی عبارتند از :

پیش دهان - موهای سطح بدن - اندام تناسلی نر - اندام تناسلی ماده - مخرج. بدن کرم های خاکی، لوله ای شکل، حلقه حلقه و موهایی ریز دارد.

کرم های خاکی بر اثر مصرف بی رویه آفت کش ها، قارچ کش ها، علف کش ها، کودهای شیمیایی و دیگر سموم موجود در کشاورزی، باغبانی و ... به طور جدی تهدید می شوند. بنابراین کلیه افراد جامعه باید نسبت به سودمندی کرم های خاکی در طبیعت و نقش ارزنده آنها در زندگی بشر، آموزش داده شوند.